Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΛΟΓΙΣΜΙΚΑ - ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ


Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010 στο εργαστήριο Αισθητικής Αγωγής του 2ου Γυμνασίου Λαμίας το Εκπαιδευτικό Σεμινάριο Μουσικής Αγωγής με θέμα την ένταξη των νέων τεχνολογιών στο μάθημα της μουσικής. Το σεμινάριο διοργάνωσε ο Σχ. Σύμβουλος μουσικής Στ. Ελλάδας Δημήτρης Φλώρος και το παρακολούθησαν καθηγητές μουσικής των γυμνασίων και δημοτικών σχολείων του Ν. Φθιώτιδας. Εισηγητές ήταν ο Σχ. Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης Κ. Δημητρακάκης και ο καθηγητής μουσικής του 2ου Γυμνασίου Λαμίας Δ. Γρίβας.
Ο Σχ. Σύμβουλος Δ. Φλώρος τόνισε ότι οι νέες τεχνολογίες εκσυγχρονίζουν το μάθημα της μουσικής κάνοντάς το ελκυστικό κι ενδιαφέρον για τους μαθητές, ενώ αποτελούν ένα μέσο που δίνει πολλές δυνατότητες στον εκπαιδευτικό. Ακόμη, έδωσε πρακτικές οδηγίες και κατευθύνσεις για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών μέσα στη σχολική αίθουσα.
Ο Σχ. Σύμβουλος Κ. Δημητρακάκης παρουσίασε το διαδραστικό πίνακα με παραδείγματα από πλάνα μαθημάτων, ο οποίος στα χέρια του έμπειρου εκπαιδευτικού μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σύγχρονο εκπ/κό εργαλείο με θεαματικά αποτελέσματα, ενώ έλυσε απορίες πολλών εκπαιδευτικών για τη χρήση του.
Ο καθηγητής μουσικής Δ. Γρίβας ανέπτυξε το ρόλο και την παιδαγωγική σημασία των νέων τεχνολογιών στο σύγχρονο σχολείο και ειδικότερα στο μάθημα της μουσικής. Πιο συγκεκριμένα, επισημάνθηκε πώς βοηθιέται ο δάσκαλος μουσικής, οι συνέπειες για τους μαθητές, πώς επιτυγχάνονται οι στόχοι του μαθήματος , αλλά και γιατί κάποιοι εκπαιδευτικοί ενώ αναγνωρίζουν την αξία των νέων τεχνολογιών είναι απρόθυμοι να τις εισάγουν στο μάθημά τους.
Στη συνέχεια έγινε παρουσίαση των δυνατοτήτων που προσφέρει στον εκπαιδευτικό η σύγχρονη μουσική τεχνολογία, ενώ δόθηκαν ιδέες και λύσεις για τους τρόπους που μπορεί να οργανωθεί το σχολικό εργαστήριο μουσικής για τις εφαρμογές των νέων τεχνολογιών στην καθημερινή εκπαιδευτική πρακτική. Ακόμη, έγινε αναλυτική παρουσίαση των εκπ/κών λογισμικών μουσικής καθώς και οι τρόποι που μπορούν αυτά να αξιοποιηθούν για την επίτευξη των στόχων του μαθήματος, ενώ οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί είχαν την ευκαιρία να κάνουν πρακτική εφαρμογή στο εργαστήριο πληροφορικής του 2ου Γενικού Λυκείου Λαμίας.
Στο σεμινάριο παραβρέθηκε επίσης και ο Σχ. Σύμβουλος Πρωτοβάθμιας Εκπ/σης Ηλ. Αναγνώστου ο οποίος αναφέρθηκε στην ανάγκη ενσωμάτωσης των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Το σεμινάριο έκλεισε τις εργασίες του με συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων.

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Το τουμπελέκι !



Τι να πρωτοπεί κανείς για το τουμπελέκι... Το συναντάμε ως "στάμνα" στη Β. Ελλάδα, λόγω του ότι αυτά τα τουμπελέκια ήταν πήλινα (καμία σχέση με τη σημερινή λεγόμενη στάμνα η οποία δεν είναι παρά ένα Udu) και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Κυρίαρχο ρόλο παίζει στη Μ. Ασία όπου συνοδεύει κατεξοχήν ρυθμούς στους οποίους ταιριάζει το τιυμπελέκι, όπως: τσιφτετέλια, χασάπικα, καρσιλαμάδες, κ.α. Λέγεται και τουμπερλέκι ή ταραμπούκα ή ταρμπούκα ή τραμπούκα.
Σήμερα πλέον το τουμπελέκι στις διάφορες παραλλαγές του είναι το κατ΄εξοχήν παραδοσιακό κρουστό σ΄ολόκληρη την Ελλάδα.
Είναι το όργανο από το οποίο θα ξεκινήσει κανείς για να μελετήσει τις ρυθμικές αξίες, τη βασική δακτυλοθεσία και τους ρυθμούς που στη συνέχεια θα εφαρμόσει και στα άλλα παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως: ηπειρώτικο ντέφι, νταούλι, μπεντίρ, νταϊρέδες, νταουλάκια, κ.α.
Είναι βολικό, εφαρμόζει στην αγκαλιά μας σαν... μωρό (ίσως γι΄αυτό αρέσει πολύ και στα κορίτσια), είναι μικρό, μεταφέρεται εύκολα κι είναι φτηνό. Έχει δηλαδή τη συνταγή της επιτυχίας.
Τα τουμπελέκια πλέον στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι μεταλλικά και χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες, τα λεγόμενα "τούρκικα" (επειδή κυρίως κατασκευάζονται στην Τουρκία και είναι το είδος που παίζαμε μέχρι πρόσφατα και στην Ελλάδα), και τα "αράβικα" (με κάπως διαφορετική κατασκευή και τεχνική παιξίματος, που προέρχονται από αραβικές χώρες όπως Αίγυπτο, Τυνησία, Μαρόκο, κ. α.) και τα οποία λέγονται ταραμπούκες ή αραβικές τάμπλες, στην Ελλάδα έχει όμως επικρατήσει να ονομάζονται απλά "αράβικα".
Τα "τούρκικα" κατασκευάζονται κυρίως από χαλκό (είναι τα λεγόμενα μπακιρένια) και βάφονται χρυσαφί ή ασημί ή επενδύονται με σχέδια - ζωγραφιές, ενώ τα "αράβικα" είναι πιο χοντρά και βαριά, από κράματα αλουμινίου κι άλλων μετάλλων κι επενδύονται με δέρμα ή φίλντισι ή και άλλες "αραβοπρεπείς προτάσεις. Υπάρχουν και κάποια "τούρκικα" αλουμινένια φτηνά και πανάλαφρα τα οποία γενικά δεν είναι καλής ποιότητας.
Σήμερα πλέον και για διάφορους λόγους, στο "εμπορικό" κομμάτι της μουσικης διασκέδασης έχουν επικρατήσει τα "αράβικα" αλλά βαθμιαία γενικεύεται η χρήση τους και στα ελληνικά παραδοσιακά σχήματα.
Τα "αράβικα" τουμπελέκια είναι πιο πρόσφορα για μεγάλες ταχύτητες, πιο εντυπωσιακές τρίλιες, αλλά και πιο ξεκούραστη χρήση του αριστερού χεριού (παρ΄ότι στην αρχή φαίνεται πιο δύσκολο).
Τα "τουρκικα" όμως σαν πιο κοντινά στα δικά μας μουσικά ακούσματα, συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν την ελληνική ρυθμολογία και είναι τα πλέον ενδεδειγμένα για σοβαρές και κλασικές εκτελέσεις ελληνικής παραδοσιακής μουσικής.
Τα δέρματα στα τουμπελέκια μπορεί να είναι από ζωικό δέρμα (συνήθως από κατσίκι) ή πλαστικό. Τα ζωικά δέρματα έχουν καλύτερο γενικά ήχο, μπορεί να παίξει κανείς με διάφορα πάχη και ηχοχρώματα, αλλά έχουν το μειονέκτημα ότι το ζωικό δέρμα επηρρεάζεται από τα επίπεδα της υγρασίας και του ψύχους με αποτέλεσμα στους επαγγελματίες να δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα ειδικά όταν παίζουν σε εξωτερικούς χώρους και γενικά, δεν μπορεί κανείς να έχει τον άμεσο έλεγχο του ήχου που παράγει ανά πάσα στιγμή. Τα πλαστικά είναι πιο πρακτικά γιατί επηρρεάζονται ελάχιστα από την υγρασία και το ψύχος, δεν ξεκουρδίζονται και δεν χαλαρώνουν εύκολα, ο ήχος τους όμως είναι πιο φτωχός σε αμονικές και γενικά το ηχόχρωμά τους δεν ενθουσιάζει.
Υπάρχουν και κάποια παραδοσιακά παλιάς τεχνοτροπίας πήλινα τουμπελέκια (στάμνες) με ζωικό δέρμα δεμένο ή κολημένο στην κεφαλή που δεν κουρδίζονται καθόλου. Είναι θέμα τύχης, υγρασίας και θερμοκρασίας γι΄αυτά τι ήχο θα βγάλουν.
Υπάρχουν και κάποια ξύλινα, με ζωικό δέρμα και κούρδισμα με σχοινιά, αφρικανικά όργανα, που μοιάζουν με τουμπελέκια, αλλά στην ουσία είναι μικρά Djembe (αφρικάνικο κρουστό σαν τεράστιο τουμπελέκι). Η τεχνική στο παίξιμό τους προσομοιάζει σ΄αυτή των "αράβικων".
Υπάρχουν ακόμα πολλές παραλλαγές, πολλές λεπτομέρειες και βέβαια, η ποικιλία των ρυθμών και οι τρόποι παιξίματος.

Δημήτρης Ανδρεαδάκης Γ1'

Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Η μουσική μας ομάδα στο Facebook

Η μουσική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Λαμίας έχει τη δική της παρουσία ως group και στο Facebook. Γίνε κι εσύ μέλος για πληροφόρηση, φωτογραφίες κι ό,τι άλλο νέο.
Απλά, μπες στο Facebook http://www.facebook.com και στο πλαίσιο αναζήτησης πληκτρολόγησε στα ελληνικά: "ΜΟΥΣΙΚΗ ΟΜΑΔΑ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΛΑΜΙΑΣ".

Απροσδόκητη απώλεια καθηγήτριας μουσικής

Με αφορμή τον απροσδόκητο θάνατο της καθηγήτριας μουσικής Κατερίνας Αποστολίδου παραθέτουμε σχετικό κείμενο που μας έστειλε ο Σχ. Σύμβουλος κ. Δ. Φλώρος με την παράκληση να αναρτηθεί στο ιστολόγιό μας.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΤΙΟ

Ως εκπρόσωπος των Καθηγητών Μουσικής Α/μιας και Β/μιας
Εκπαίδευσης Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας,
αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τη συλλογική θλίψη για τον ξαφνικό χαμό της συναδέλφου Κατερίνας Αποστολίδου.
Η απουσία της αισθητή, η παρουσία της όμως πιο έντονη
μέσα από το εξαιρετικό έργο της.
Η Κατερίνα υπήρξε μια εκ των συγγραφέων των διδακτικών πακέτων
Μουσικής της Ε΄ δημοτικού.
Εύχομαι η προσφορά της στην εκπαίδευση να βρει άξιους συνεχιστές.

Δημήτρης Φλώρος
Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ 16

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Τα βιβλία μουσικής της σχολικής μας βιβλιοθήκης

Την φετεινή χρονιά άρχισε να λειτουργεί στο σχολείο μας η σχολική βιβλιοθήκη με υπεύθυνη καθηγήτρια τη φιλόλογο κα Αναστασία Μηλιορίτσα. Υπάρχουν αρκετά κι ενδιαφέροντα βιβλία που μπορούμε να διαβάσουμε αλλά και να δανειστούμε καθώς και CD ή CD Rom.
Ξεχωρίσαμε και παρουσιάζουμε τα βιβλία που έχουν άμεση σχέση με τη μουσική:

1. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι: Η ζωή, το έργο και η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 11, Αθήνα 1993, εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος

2. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Μότσαρτ 1: Η ζωή, το έργο, η εποχή του-Ο κατάλογος του Κέχελ, σειρά Μουσική, τόμος 5, Αθήνα 1989, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

3. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Χάιντν: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 18, Αθήνα 2001, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

4. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Βέρντι 1: Η ζωή, το έργο, η εποχή του-Τραβιάτα, σειρά Μουσική, τόμος 1, Αθήνα 1995, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

5. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Λ. Β. Μπετόβεν: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 7, Αθήνα 1991, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

6. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Φραντς Λιστ: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 19, Αθήνα 2002, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

7. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Φρειδερίκος Σοπέν: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 17, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

8. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 13, Αθήνα 1996, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

9. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Πουτσίνι 1: Η ζωή, το έργο, η εποχή του-Μαντάμ Μπατερφλάυ, σειρά Μουσική, τόμος 3, Αθήνα 1998, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

10. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Φραντς Σούμπερτ: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 15, Αθήνα 1997, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

11. Γεώργιος Ν. Δρόσος, Έκτορ Μπερλιόζ: Η ζωή, το έργο, η εποχή του, σειρά Μουσική, τόμος 14, Αθήνα 1996, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

12. Άρνολντ Γουίτελ, Ρομαντική Μουσική, σειρά Μουσική, τόμος 10, Αθήνα 1997, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

13. Βίκτωρ Φουξ, Η τέχνη του τραγουδιού και η τεχνική της φωνής, Μετάφραση: Μαρία Κωστίου, σειρά Μουσική, τόμος 16, Αθήνα 1996, εκδόσεις Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος

14. Κώστας Μυλωνάς, Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, τόμος 1, Αθήνα 2002, εκδόσεις Κέδρος

15. Κώστας Μυλωνάς, Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, τόμος 2, Αθήνα 1960-1970, εκδόσεις Κέδρος

16. Κώστας Μυλωνάς, Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, τόμος 3, Αθήνα 1992, εκδόσεις Κέδρος

17. Κώστας Μυλωνάς, Μουσική και Κινηματογράφος, Αθήνα 1999, εκδόσεις Κέδρος

18. Γιώργος Καμπανάς, Θεωρία της Μουσικής Σημειογραφίας, τρόμος Α΄, Αθήνα 1989, εκδόσεις Καστανιώτη

19. Γιώργος Καμπανάς, Θεωρία της Μουσικής Σημειογραφίας, τόμος Γ΄, Αθήνα 1995, εκδόσεις Καστανιώτη

20. Μάικλ Κένεντι, Το Μουσικό Λεξικό της Οξφόρδης, Μετάφραση: Μάρω Φιλίππου, Ηρώ Διαμαντούρου, τόμος Α΄, Αθήνα, εκδόσεις Γιαννέλης

21. Μάικλ Κένεντι, Το Μουσικό Λεξικό της Οξφόρδης, Μετάφραση: Μάρω Φιλίππου, Ηρώ Διαμαντούρου, τόμος Β΄, Αθήνα, εκδόσεις Γιαννέλης

22. Μάικλ Κένεντι, Το Μουσικό Λεξικό της Οξφόρδης, Μετάφραση: Μάρω Φιλίππου, Ηρώ Διαμαντούρου, τόμος Γ΄, Αθήνα, εκδόσεις Γιαννέλης

23. Claude Fauriel, Ελληνικά δημοτικά τραγούδια, Τόμος Α΄, Ηράκλειο 2007, εκδοτική επιμέλεια: Αλέξης Πολίτης

24. Claude Fauriel, Ελληνικά δημοτικά τραγούδια, Τόμος Β΄, Ηράκλειο 2000, εκδοτική επιμέλεια: Αλέξης Πολίτης

25. Σόλων Μιχαηλίδης, Εγκυκλοπαίδεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής, Αθήνα 2003, εκδ. Δ.Ε. Ταμπακοπούλου

26. Φέλιξ Μέντελσον, Ο κόσμος της Όπερας, Αθήνα 1992, εκδόσεις Στοχαστής

27. Δημήτριος Γ. Θέμελης, Μορφολογία και Ανάλυση της Μουσικής, Θεσσαλονίκη 1994, εκδόσεις Επιστημονικών Βιβλίων & Περιοδικών University Studio Press

28. Κωνσταντίνος Φλώρος, Η ελληνική παράδοση στις μουσικές γραφές του Μεσαίωνα-Εισαγωγή στη νευματική επιστήμη, Θεσσαλονίκη 1998, εκδόσεις Ζήτη

29. D. Kern Holoman, Βραδιές με την ορχήστρα, Α΄ Έκδοση Σεπτέμβριος 1998, εκδόσεις Fagotto

30. Δημήτρης Γιάννου, Θέματα Μουσικολογίας, Θεσσαλονίκη 1994, εκδόσεις Επιστημονικών Βιβλίων & Περιοδικών University Studio Press

31. Δημήτρης Γιάννου, Ιστορία της μουσικής, τόμος Α΄, Θεσσαλονίκη 1995, εκδόσεις Επιστημονικών Βιβλίων & Περιοδικών University Studio Press

32. Christopher Headingston, Ιστορία της δυτικής μουσικής, τόμος 1, Αθήνα, εκδόσεις Gutenberg

33. Β.Α. Μότσαρτ, Το πορτραίτο μιας μεγαλοφυίας, Αθήνα 2006, εκδόσεις Ίνδικτος

34. Αλέξης Μιρόσνικοφ & Ναταλία Μιροσνίκοβα, Χρηστικό Λεξικό Μουσικών Όρων, Αθήνα 2000, εκδόσεις Fagotto

35. David Pogue & Scott Speck, Κλασσική μουσική για πρωτάρηδες, Αθήνα 1997, εκδόσεις Κλειδάριθμος, περιέχει και CD-ROM

36. Αλέξανδρος Χ. Μήτσιου, Πυθαγόρας και μουσική: Η μουσική επιστήμη στην Αρχαία Ελλάδα, Αθήνα 2002, εκδόσεις Γεωργιάδης

37. John M. Eargle, Μουσική Ακουστική Τεχνολογία, Μετάφραση: Ειρήνη Συμεωνίδου, εκδόσεις Ίων

38. Bernard Deyries, H ιστορία της μουσικής σε σκίτσα

39. Γιώργος Λεκάκης, Ήπειρος, η γωνιά που πέτρωσε στο 5…, στην κασετίνα Η Ήπειρος της Πεντατονίας, Αθήνα 1998, Multimedia Education Engeneereng


Από τους: Μούρτο Φώτη, Μπουρογιάννη Χρήστο, Ναζίρη Κωνσταντίνα, Νικόπουλο Σπύρο, Ρίζου Βασιλική. (Β4)



Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Το εργαστήριο μουσικής του 2ου Γυμνασίου Λαμίας

Τα 10 τελευταία χρόνια λειτουργεί στο σχολείο μας το εργαστήριο μουσικής. Πρόκειται για έναν καλαίσθητο σχολικό χώρο εξοπλισμένο με μουσικά όργανα, βιβλία, αφίσες, επιδιασκόπιο, βιντεοπροβολέα, ηλ. υπολογιστή με τα ανάλογα λογισμικά, midi keyboard, γρήγορη σύνδεση στο ίντερνετ και όλο το εποπτικό υλικό που χρειάζεται για το μάθημα.
Το υλικό του εργαστηρίου είναι σύγχρονο, ενώ συνεχώς εμπλουτίζεται με νέα είδη.
Εδώ γίνεται το μάθημα της μουσικής, η προετοιμασία των εκδηλώσεων, οι πρόβες των χορωδιακών κι ορχηστρικών συνόλων, μουσικοί πειραματισμοί, συζητήσεις, εργασίες, ανακοινώσεις και, γενικά, ό,τι έχει σχέση με την Τέχνη.

Ακολουθεί μια φωτογραφική παρουσίαση του εργαστηρίου κατά τις ώρες μαθημάτων, εργασιών, παρουσιάσεων, κλπ.


Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Μουσική και κινηματογράφος


Θυμηθήτε τις φορές εκείνες που προσέξατε τη μουσική μιας ταινίας. Σκεφτήκατε πως θα μπορούσατε να αποκτήσετε αυτή τη μουσική που για πάντα θα σας θύμιζε αυτό που προσέξατε και σας άρεσε από την ταινία; Άλλες φορές πάλι, η μουσική σε μια ταινία μπορεί να βρεθεί σε πρώτο πλάνο, έτσι ώστε δύσκολα κάποιος να μην την προσέξει. Μπορεί η κινηματογραφική μουσική να μην έχει γραφτεί με πρωταρχικό σκοπό ν' αρέσει σ' αυτόν που θα την ακούσει (ο βασικός στόχος είναι να υπηρετεί όσο καλύτερα γίνεται μια ταινία) αλλά κι αυτό το είδος δεν παύει να υπόκειται στον αυτονόητο κανόνα που ισχύει για την πάσης φύσεως μουσική: ο τελικός της προορισμός είναι να ακούγεται.
Ίσως ελάχιστοι να το έχουν σκεφτεί αλλά η μουσική είναι το μοναδικό στοιχείο που μπορεί να κρατήσει κανείς από μια ταινία και να το απολαμβάνει ανά πάσα στιγμή χωρίς να χρειάζεται να την παρακολουθήσει. Αυτό που κάνει το soundrack μιας ταινίας ακόμα πιο ξεχωριστό είναι η δύναμή του να σε ταξιδεύει σε παλιά γνώριμα μονοπάτια. Ενα μεγάλο μέρος ανθρώπων προσέχουν περισσότερο τη μουσική των ταινιών και γενικά παρακολουθούν τα δρώμενα στο χώρο. Γι' αυτούς το soundrack είναι η συμπυκνωμένη πρώτη ύλη της ταινίας. Οι αυξανόμενες πωλήσεις των soundracks δείχνουν ότι το κινηματογραφικό κοινό αναγνωρίζει τη σημασία και το ρόλο που δικαιωματικά έχει η μουσική στόν κινηματογράφο.




Από τον Παπαδημητρίου Γιώργο (Γ4)